Otres en islands
1 februari 2015 - Krong Preah Sihanouk, Cambodja
Howdy hi,
Gisteren hadden we een mooie excursie. Vissen bleek achteraf te betekenen dat er via zit (ipv te mogen vissen met hengel). De teleurstelling werd snel goedgemaakt door het mooie onderwaterleven en de fantastische eilanden. Ik ben de hele dag zeeziek geweest maar gelukkig heeft tom genoten van het snorkelen, hij was als een vis in het water. Het tweede eiland was echt geweldig, heel rustig, hier en daar wat koetjes en kippetjes en verder niets anders dan genieten. Dus het was een geslaagde dag. Heerlijk!
Teruggekomen in sihanoukville bleek dat we enorm verbrand waren, de blaren staan op mn lijf. In de avond hebben we op het strand cocktails gedronken, onder de maan en met de voeten in het zand. Dat klinkt iddylisch (is het ook) maar er lijken net zoveel kinderen te zijn die vuurwerk, massages en armbandjes verkopen als dat er klanten/toeristen zijn. Om de minuut moet je een kind afwijzen die zielig of geil bij je komt zitten. Als je ze dan afwijst reageren ze vervelend, ze schelden of vallen je lastig. Erg treurig dat er niemand naar ze omkijkt en dat wij ons lastig gevallen voelen door kinderen.
Sihanoukville is naar seksoord ook de plek voor drugs en rock&roll. Je kan al het eten en drinken met een happy toevoeging krijgen, ofwel marijuana, opium en coke wordt ons vaak aangeboden. Natuurlijk zijn we slim genoeg om hier van af te blijven, daarnaast zorgen de malaria pillen voor voldoende psychische stimulatie. Gisteren hebben we een meisje ontmoet die psychotisch is geworden van de malariapillen en daardoor 3 jaar in een instelling heeft gewoond. De andere toeristen die we spreken gebruiken ook geen malariapillen omdat ze zware bijwerkingen hebben en erg duur zijn. Beetje spijt dat wij ze wel hebben. Paranoia is niet fijn en de diarree zorgt voor een slap uitgedroogd gevoel. Gelukkig weten we dat het daaraan ligt en zorgen we voor voldoende eetdrink-rust momenten. (frank ik mis je 'onderhetbedkijkstok')
Dichtbij sihanoukville is otres beach. Het lijkt op de film 'the beach'. Een hippie oord waar mensen op het strand leven van weed, de zee en relaxte muziek. Het is er vredig en prachtig, tom heeft gesnorkeld en ik heb 'een keukenmeiden roman' gelezen.
Zodadelijk gaan we naar siem raep, het boeddishme gaan zien en hopelijk beleven. De monniken hier zijn minder toegankelijk en heel erg sober, zo mogen ze niet met vrouwen spreken en zie je ze alleen om eten te ontvangen. Graag zie ik meer van hun spirituele leven, hoe ze leven en bidden.
We missen het comfort van thuis een beetje, vooral een schoon ZITTOILET met wcpapier klinkt hemels.
Voor nu, alle liefs en dankbaarheid
X ons
Gisteren hadden we een mooie excursie. Vissen bleek achteraf te betekenen dat er via zit (ipv te mogen vissen met hengel). De teleurstelling werd snel goedgemaakt door het mooie onderwaterleven en de fantastische eilanden. Ik ben de hele dag zeeziek geweest maar gelukkig heeft tom genoten van het snorkelen, hij was als een vis in het water. Het tweede eiland was echt geweldig, heel rustig, hier en daar wat koetjes en kippetjes en verder niets anders dan genieten. Dus het was een geslaagde dag. Heerlijk!
Teruggekomen in sihanoukville bleek dat we enorm verbrand waren, de blaren staan op mn lijf. In de avond hebben we op het strand cocktails gedronken, onder de maan en met de voeten in het zand. Dat klinkt iddylisch (is het ook) maar er lijken net zoveel kinderen te zijn die vuurwerk, massages en armbandjes verkopen als dat er klanten/toeristen zijn. Om de minuut moet je een kind afwijzen die zielig of geil bij je komt zitten. Als je ze dan afwijst reageren ze vervelend, ze schelden of vallen je lastig. Erg treurig dat er niemand naar ze omkijkt en dat wij ons lastig gevallen voelen door kinderen.
Sihanoukville is naar seksoord ook de plek voor drugs en rock&roll. Je kan al het eten en drinken met een happy toevoeging krijgen, ofwel marijuana, opium en coke wordt ons vaak aangeboden. Natuurlijk zijn we slim genoeg om hier van af te blijven, daarnaast zorgen de malaria pillen voor voldoende psychische stimulatie. Gisteren hebben we een meisje ontmoet die psychotisch is geworden van de malariapillen en daardoor 3 jaar in een instelling heeft gewoond. De andere toeristen die we spreken gebruiken ook geen malariapillen omdat ze zware bijwerkingen hebben en erg duur zijn. Beetje spijt dat wij ze wel hebben. Paranoia is niet fijn en de diarree zorgt voor een slap uitgedroogd gevoel. Gelukkig weten we dat het daaraan ligt en zorgen we voor voldoende eetdrink-rust momenten. (frank ik mis je 'onderhetbedkijkstok')
Dichtbij sihanoukville is otres beach. Het lijkt op de film 'the beach'. Een hippie oord waar mensen op het strand leven van weed, de zee en relaxte muziek. Het is er vredig en prachtig, tom heeft gesnorkeld en ik heb 'een keukenmeiden roman' gelezen.
Zodadelijk gaan we naar siem raep, het boeddishme gaan zien en hopelijk beleven. De monniken hier zijn minder toegankelijk en heel erg sober, zo mogen ze niet met vrouwen spreken en zie je ze alleen om eten te ontvangen. Graag zie ik meer van hun spirituele leven, hoe ze leven en bidden.
We missen het comfort van thuis een beetje, vooral een schoon ZITTOILET met wcpapier klinkt hemels.
Voor nu, alle liefs en dankbaarheid
X ons
Jullie reis is nogal een enerverende belevenis te noemen!
Het gaat van zitten op blaren tot herleven van de flower power tijd. Ben blij dat jullie niet ingaan op de aanbiedingen van het een en ander! Ook hoe er omgegaan wordt met de moraal lijkt me iets waar jullie af en toe een brok van in de keel krijgen en moeilijk weg te slikken is. Tja,andere cultuur,andere normen en waarden!
En Tom, wat mooi te lezen dat je zo genoten hebt van je snorkelavontuur. En dat is wat ik vooral wens voor jullie: Geniet waar mogelijk en neem de dingen goed in je op,zodat je straks veel mooie (en minder fraaie!) herinneringen hebt bij thuiskomst.
Nou lieverds in het verre,goed blijven smeren en denk aan de vitamientjes!!!
Wij denken aan jullie!
Liefs mama X